இந்து சமுத்திர பிராந்தியத்தில் (IOR) இந்தியாவின் வளர்ந்து வரும் கடல்சார் மற்றும் பிராந்திய செல்வாக்கை எதிர்கொள்வதற்காக கடல்சார் ஒத்துழைப்புக்கான அப்ரோ-ஆசிய சமுத்திர மன்றத்தை (AAO-FMC) நிறுவ பாகிஸ்தான் திட்டமிட்டுள்ளது.
கராச்சி அல்லது இஸ்லாமாபாத் போன்ற பிரதான நகரத்தில் மன்றத்திற்கான அலுவலகத்தை திறப்பது குறித்து அரசாங்கம் பரிசீலித்து வருவதாக தகவல்கள் உள்ளன. இருப்பினும், நிதி நெருக்கடி காரணமாக, இஸ்லாமாபாத் வெளிநாட்டு நிதியை இதற்காக நாடுகிறது. ஒரு வெளிப்படையான விருப்பமாக, இந்தத் திட்டத்திற்கான உதவியை எதிர்பார்த்து பாகிஸ்தான் சீனாவை அணுகியுள்ளது. இந்து சமுத்திர பிராந்தியத்தில் தனது கடல்சார் செல்வாக்கை விரிவுபடுத்தும் முயற்சிகளை சீனா ஏற்கெனவே தீவிரமாக மேற்கொண்டு வருவது குறிப்பிடத்தக்கது. குவாதர் துறைமுகம் வழியாக இந்து சமுத்திரத்தை அடைவதற்கு, சீனுபாகிஸ்தான் பொருளாதார வழித்தடத்தின் (CPEC) வழியாக சீனா தனது நிலப்பகுதியைப் பயன்படுத்த பாகிஸ்தான் அனுமதித்துள்ளது. எனவே, பாகிஸ்தான் வழியாக இந்து சமுத்திர பிராந்தியத்தில் இந்தியாவைக் குறிவைக்கும் மற்றொரு சீனத் திட்டமாக இது இருக்கலாம். சீனாவிடமிருந்து பெருமளவு கடன் பெற்றுள்ள நிலையில் பிராந்தியத்தில் பீஜிங்கின் நலன்களைப் பூர்த்தி செய்வதற்காக அதன் இறையாண்மை மற்றும் வெளியுறவுக் கொள்கையை சமரசம் செய்வதைத் தவிர பாகிஸ்தானுக்கு வேறு வழி கிடையாது.
“ஆப்ரோ-ஆசிய சமுத்திரம்” என்ற சொற்றொடரை இந்து சமுத்திரத்திற்கு எதிர்மாறாகப் பயன்படுத்தும் பழைய பாகிஸ்தானியப் பிரச்சாரத்தை புதுப்பிக்கும் இந்தப் புதிய முயற்சிக்கு கரையோர நாடுகளின் ஆதரவு கிடைக்கும் சாத்தியம் கிடையாது. தென்கிழக்கு ஆசிய நாடுகளின் சங்கத்தின் (ASEAN) பெரும்பாலான நாடுகளும் கிழக்கு ஆபிரிக்க கடற்பகுதிகள் மற்றும் மேற்கு ஆசிய நாடுகளில் உள்ள பெரும்பாலான உறுப்பு நாடுகளும் “இந்து சமுத்திரம்” என்ற வார்த்தையுடன் நெருக்கமாக உள்ளதோடு இந்து சமுத்திர எல்லை நாடுகளின் சங்கத்தின் (IORA) உறுப்பினர்களாகவும் உள்ளனர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது, இந்து சமுத்திர எல்லை நாடுகளின் சங்கமானது இந்து சமுத்திரத்தை ஒட்டிய நாடுகளில் பொருளாதார ஒத்துழைப்பு மற்றும் பிராந்திய ஒருங்கிணைப்பை மேம்படுத்துவதற்காக 1997 இல் நிறுவப்பட்ட ஒரு அரசுகளுக்கிடையேயான அமைப்பாகும். பாகிஸ்தான் இதில் உறுப்பினராக இல்லை. மேலும் சீனா ஒரு ‘கலந்துரையாடல்’ பங்காளியாக மட்டுமே உள்ளது. இந்த அமைப்பில் இந்தியாவின் முக்கிய பங்கினை இரு நாடுகளும் ஒப்புக்கொள்ள விரும்பவில்லை என்றும் இது மேலும் தெரிவிக்கிறது.
இந்து சமுத்திரம் என்ற பெயர் அநியாயமாக சமுத்திரத்தை இந்தியாவுடன் தொடர்புபடுத்துகிறது என்று பாகிஸ்தான் நம்புகிறது, இதனால் இந்து சமுத்திரம் என்ற பெயரை ‘இந்தோ-பாக் சமுத்திரம்’ அல்லது ‘முஸ்லிம் சமுத்திரம் ‘ என மறுபெயரிட முன்மொழிந்தது.
இந்து சமுத்திர எல்லை நாடுகளின் சங்கத்திற்கு சாத்தியமான மாற்றீடாக கடல்சார் ஒத்துழைப்புக்கான அப்ரோ-ஆசிய சமுத்திர மன்றத்தை ஊக்குவிக்க பாகிஸ்தான் முயற்சிக்கிறது. ‘ஆசியா-பசிபிக்’ மீது ‘இந்தோ-பசிபிக்’ என்ற வார்த்தையின் முக்கியத்துவம் அதிகரித்து வருவதும் இதற்குக் காரணம் எனலாம்.
இந்து சமுத்திர கரையோர நாடுகள் மற்றும் இஸ்லாமிய ஒத்துழைப்பு அமைப்பின் உறுப்பினர்களான முஸ்லிம் நாடுகளின் ஆதரவை பாகிஸ்தான் நாடலாம். (OIC), புதிய மன்றத்தை ஊக்குவிக்க. 1963 ஆம் ஆண்டில், இந்தோனேசியா ‘இந்தியப் பெருங்கடல்’ என்ற சொல்லுக்கு எதிர்ப்புத் தெரிவித்தது மற்றும் அதை ‘இந்தோனேசியப் பெருங்கடல்’ என்று மறுபெயரிட விரும்பியது குறிப்பிடத்தக்கது. 1995 இல் தென்னாப்பிரிக்காவின் மறைந்த ஜனாதிபதி நெல்சன் மண்டேலாவின் இந்தியா விஜயத்தின் போது இந்து சமுத்திர எல்லை நாடுகளின் சங்கத்திற்கான தொலைநோக்கு, தோற்றம் பெற்றது குறிப்பிடத்தக்கது.
இதேபோல், இந்து சமுத்திரஆணைக்குழு (IOC) 1982 இல் ஒரு அரசுகளுக்கிடையேயான அமைப்பாக நிறுவப்பட்டது. இது ஆப்பிரிக்க இந்து சமுத்திர நாடுகளான கொமொரோஸ், மடகஸ்கர், மொரிஷியஸ், ரீயூனியன் (பிரான்ஸின் வெளிநாட்டுப் பகுதி) மற்றும் சீஷெல்ஸ் என்பவற்றை இணைக்கிறது. ஐஓசியில் இந்தியா ‘பார்வையாளர்’ அந்தஸ்தைப் பெற்றுள்ளது.
இந்த எடுத்துக்காட்டுகள் இந்தியாவிற்கு ஆப்பிரிக்க மற்றும் ஆப்பிரிக்க கடல்சார் நாடுகளின் முக்கியத்துவத்தை அடிக்கோடிட்டுக் காட்டுகிறது. மறுபுறம், சீன ஆதரவுடன் இணையான பலதரப்பு மன்றத்தை நிறுவுவதன் மூலம் இந்து சமுத்திரப் பிராந்தியத்திற்குள் விரிசல்களை உருவாக்க பாகிஸ்தான் முயற்சிக்கிறது.அது பயனற்றது. பிராந்தியத்தில் உள்ள உறுப்பு நாடுகளுடன் இந்தியா முக்கிய இருதரப்பு உறவுகளையும் மூலோபாய கூட்டாண்மைகளையும் கொண்டுள்ளது என்பதை பாகிஸ்தான் அறிந்திருக்கிறது. எனவே, புதிய கருத்துக்களத்தை ஊக்குவிக்க, பாகிஸ்தான் முயல்கிறது.
மேலும், பல பிராந்திய நாடுகளின் கோபத்தைத் தூண்டிவிட்ட தென் சீனக் கடல் (SCS) மற்றும் பரந்த இந்தோ-பசிபிக் பிராந்தியத்தில் சீனாவின் கட்டாய இராணுவ நடவடிக்கைகள் காரணமாக, பீஜிங் பாகிஸ்தானைப் பயன்படுத்துவதாகத் தெரிகிறது.
